Υπομονή λέμε!

Μια κινέζικη (νομίζω) παροιμία λέει: "Τι δίνει ο Θεός σε αυτούς που κάνουν υπομονή???? Κι άλλη υπομονή!!!!" ....το πιασες έτσι? :)

Από μικρό το σκασμένο ήμουν ανυπόμονο, φταίει το ζώδιο μου? φταίει η ονειροπόλα φύση μου? Δεν ξέρω... από μικρό πάντως ανυπομονούσα πάντοτε και για κάτι.. πότε θα πάμε την ημερήσια εκδρομή που μας είχαν πει, για τα γενέθλια μου, για το τέλος της σχολικής χρονιάς.... για όλα! και πάντα στο μυαλό μου φυσικά έκανα διάφορα σενάρια για το καθετί για το οποίο ανυπομονούσα! Ακόμη είμαι ανυπόμονη, μη νομίζεις ότι άλλαξα! Απλά τώρα ίσως ανυπομονώ και για πιο ουσιώδη πράματα, όπως πχ να διαπρέψω στην δουλειά μου, για την σχέση μου κτλ.

Ντάξει θα μου πεις πρέπει πάντα να κάνεις υπομονή.. ναι άλλα πόση? Μην φτάσουμε και στα άκρα της γαϊδουρινής ε! Αυτοί που κάνουν γαϊδουρινή υπομονή, φοβούνται να πάρουν ρίσκο, και η ζωή θέλει ρίσκο.. να πιάσεις τον ταύρο από τα κέρατα και να το παλέψεις! Ντάξει ίσως κάποιες φορές δεν έχεις άλλη επιλογή, να είσαι τόσο στριμωγμένος σε μια κατάσταση που να μην έχεις περιθώρια επιλογής.. μάλλον παίζει και αυτό! Το θέμα όμως είναι ότι έτσι καταπιέζεσαι και άμα αντιδράσεις... θα τρέξουμε όλοι να κρυφτούμε!  Για μένα, η υπομονή γενικά είναι αρετή και όπλο όμως η γαϊδουρινή είναι αρρώστια....

έμαθα να κάνω υπομονή πλέον...αλλά με μέτρο... εξάλλου πάντα μπορώ να μιλάω για τα Χριστούγεννα από τον Αύγουστο και πάντα τα Χριστούγεννα θα ρθούν, που θα πάει? :)

και μην ξεχνάς... η υπομονή είναι πίκρα, αλλά ο καρπός της είναι γλυκός ;)