Sleepless in London

..ένα ακόμη πρωινό ήρθε και εμένα με βρήκε ξάπλα στο κρεβάτι μου να σερφάρω και να χαζεύω άρθρα πάσας φύσεως και θεματολογίας (τι άκυρες βλακείες έχω διαβάσει, δεν φαντάζεσαι!)..

"είδες που ξημερώνει από τις 4 τώρα?" μου πε ο Δημήτρης.. αυτό θα φταίει σκέφτηκα, ας αλλάξω κρεβάτι να μην μπαίνει φως.. για να δούμε... και πάλι τζίφος! ..Ο Μορφέας αρνείται πεισματικά σαν κερατωμένος γκόμενος να με πάρει αγκαλιά και εγώ έχω κάνει κάτι κύκλους σαν κουλούρια Θεσσαλονίκης (α ρε τι θυμήθηκα!).. πάντως έχει την πλάκα του που αρχίζει να ξημερώνει από τις 4 και νυχτώνει 9... μεγάαααααααλες μέρες...

Δεν πιστεύω ότι στην αλλαγή αυτή οφείλεται η αϋπνια μου... ίσα ίσα θα έπρεπε να κοιμάμαι σαν βοδάκι.. να είναι το περιβάλλον? να είναι το άγχος του διαφορετικού και του καινούριου? να είναι η βαρεμάρα που με έχει πιάσει μέχρι να ξεκινήσω δουλειά? ..μπορεί όλα αυτά, μπορεί και τίποτα.. πάλι καλά που έχουμε 2 ώρες διαφορά με την Ελλάδα και εκεί κατά τις 4-5 (τοπική) εμφανίζονται τα πρώτα δείγματα επικοινωνίας στο Twitter μου... αλλιώς θα ΚαλημεροΝυχτιζόμουν μόνη μου :Ρ

Η αλήθεια είναι πως δεν νυστάζω, ξέρω όμως τι επιπτώσεις έχει η τόση έλλειψη ύπνου για τον οργανισμό μου και ζορίζομαι πολύ να κοιμηθώ... συνήθως καταφέρνω κάθε 3 μέρες να κοιμηθώ 3-4 ώρες... αλλά δε με νοίαζει ακόμη ιδιαίτερα...
το μόνο που με τρομάζει είναι οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια μου.. και το σοκολατένιο κέικ που δεν έχω καταδεχτεί ακόμη να φάω...

7 μέρες μετά...

..ορίστε λοιπόν που έκλεισα αισίως μια εβδομάδα εδώ.. δεν μπορώ να πω ότι πέρασε και άσχημα, πέρασε όμως περίεργα...

Ουσιαστικά η προσαρμογή δεν θα έπρεπε να είναι κάτι το τραγικό, καθώς μένω με φίλους, σε σχετικά οικείο περιβάλλον, δεν είναι και η πρώτη μου φορά εδώ άλλωστε... αλλά κάτι αργεί στην όλη διαδικασία... μέσα μου μάλλον... ή απλά με έχετε αγχώσει όλοι σας και έχω χάσει τον ύπνο μου! Δεν ξέρω πως στο καλό κατάφερα από την 3η μέρα εδώ να μην μπορώ να κοιμηθώ και να βρυκολακιάζω?! Εγώ ήμουν αυτό που χαιρόμουν που θα φύγω και κάποιοι με "κράζατε"...

Δεν έχει νόημα, αλλά δεν θα το σκεφτώ και πολύ :) εξάλλου όλα έχουν πάρει τον δρόμο τους... η χρεωστική μου από την HSBC είναι στην πόρτα μου, τα χαρτιά μου από το Job Centre θα ρθούν σε καμιά 10αριά μέρες... κουνιστό πήραμε... σπιτάκι έχουμε... την υγειά μας την έχουμε ως τώρα (φτου φτου!... ναι είπα θα πάω σε GP, μην τα λέμε πάλι :Ρ )... άρα τι σκάω?!

Χαμογελάστε, ανεβείτε λίγο εσείς εκεί πίσω γιατί "ρίχνετε" και εμάς εδώ πέρα... και όχι τίποτα.... δεν έχω βρει και κανά ουζερί να πνίξω τον καημό μου!

London Aquarium

...ουσιαστικά χθες Κυριακή ήταν η πρώτη μέρα μου στο Λονδίνο ως "κάτοικος" και όπως μου είχα τάξει, θα περνούσα το πρώτο μου απόγευμα στο ενυδρείο... το πόσο αγαπώ τον θαλάσσιο κόσμο είναι γνωστό νομίζω, οπότε κάθε υπερβολή από την μεριά μου είναι δεκτή :Ρ

Αφού αλλάξαμε 2 τρένα (ναι εγώ που γκρίνιαζα), κατεβήκαμε Waterloo East και ούτε σε 5 λεπτάκια (περπατώ και λίγο αργά, remember?).... τσουυυυυυπ, ξεπροβάλει το London Eye.  Ακριβώς δίπλα είναι και το ενυδρείο... Sea Life London Aquarium σε λέω :)

..το περιβάλλον πραγματικά προσεγμένο και το όλο θέμα είχε πολύ καλό στήσιμο, άσχετα που εγώ περίμενα και άλλα πραγματα! ...Αμάν ρε Νίκη! θα πείτε και έχετε δίκιο... τι να κάνουμε? μυαλό είναι αυτό και όταν αγαπάς κάτι και το περιμένεις πως κ πως, θεωρείς πως θα δεις τα πάντα! ...δεν πειράζει όμως, σημασία έχει ότι μου άρεσε πολύ...

Όπως δηλώνουν οι υπεύθυνοι... ας ξεκινήσει η περιπέτεια ;)

...Αν σου αρέσει πολύ ο θαλάσσιος κόσμος, θα ενθουσιαστείς, αν σου είναι σχετικά αδιάφορος, μπορεί και να βαρεθείς λίγο μέχρι να βρεθείς στον ύφαλλο με τους καρχαρίες (και στα δύο επίπεδα) και να χαζέψεις τους πιγκουίνους (θυμήσου να πάρεις μπουφάν! το δάγκωσα στην.. "Ανταρκτική") 

..εντυπωσιακότατες οι μεδουσίστες, μιας και με τον ύπεροχο φωτισμό άλλαζαν συνεχώς χρώμα... εγώ ξέρω τι τράβηξα μέχρι να τις πετύχω κόκκινες! ..το ξέρω ότι αυτές είναι πορτοκαλί, αλλά δεν είχα άλλη υπομονή, οκ?!

...το μάτι μου έπεσε σε κάτι σιχαμερούλι... ναι είναι μωρά καρχαριάκια.. κάποτε θα γίνουν δηλαδή... μάλλον...

Νομίζω πως τον περισσότερο χρόνο μας τον περάσαμε στην δεξαμενή με τα σαλάχια και τα σκυλόψαρα... μερικά ήταν τόσο ψώνια που "έπαιζαν" επιδεικτικά μαζί μας... νομίζω ένα σαλάχι το ερωτεύτηκα με τα ναζάκια που μου έκανε... 

Ντάξει, για τον ύφαλο με τους καραχαρίες δεν χρείαζεται να πω κάτι :) τα λένε όλα οι εικόνες νομίζω...

Μεταξύ άλλων, είδαμε θαλάσσια αλογάκια, ανεμώνες, τόοοοοοοσα πολλά είδη ψαριών και χελωνίτσες... το καθένα έχει την δίκη του ομορφιά και θα είναι κρίμα να τα αδικήσω έτσι, μιας και μου τελείωσε η μπατάρια στο blackberry και δεν πρόλαβα να βγάλω άλλες φωτογραφίες...

      

 

..Δεν στεναχωριέμαι όμως, γιατί θα ξαναπάω και θα ξαναπάω... έχω να δω και κάτι ταΐσματα άλλωστε ;)

ΥΓ. Να πάτε, να πάτε και να πάτε!

ΥΓ2. Δεν φέρω ουδεμία ευθύνη για την στάση των χελωνών στην παραπάνω φωτογραφία... έτυχε!

ΥΓ3. Θυμήστε να μην ξαναμπω στον εξομοιωτή ανεμοστρόβιλου! ..μου κανε το μαλλί κουρούπα και το δάγκωσα!

ΥΓ4. Αν μπορείτε, δωρίστε έστω και ένα λεπτό στους σκοπούς του ενυδρείου, άλλωστε είναι τόσο τέλεια η κατασκευή που τα... καταπίνει :)

,

...Good sign..hu?!

..Σάββατο 12 του Μάη και ήρθε η ώρα ως γνωστόν να αποχωρήσω... ήρθε η αδερφή μου να μας παραλάβει με τη μαμά μου για να με πάνε αεροδρόμιο.. με το που πάμε να μπούμε στο αμάξι.. τσουυυυπ μια μπόρα! Στον περιφερειακό κυκλοφορούσες άνετα με ιστιοπλοϊκό... ευτυχώς φτάνοντας στο αεροδρόμιο ο ουρανός άνοιξε και bye bye συννεφάκια..

Κουνάμενη συνάμενη λοιπόν πάω να παραδώσω την βαλίτσα μου υπολογίζοντας πόσα θα πληρώσω για το υπέρβαρο... "δώστε την βαλίτσα σας αριστερά στο βάθος, ευχαριστώ" μου λέει ο υπάλληλος της Aegean... θα πληρώσω εκεί σκέφτομαι... έλα όμως που ποτέ μου δεν πλήρωσα?! :) 

Βγαίνω έξω να κάτσω με τη μαμά και την αδερφή μου και λίγα λεπτά αργότερα, σκάει μύτη το λεωφόρειο της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΠΑΟΚ! Ναι ρε φίλε! Αυτό ήταν σίγουρα καλό σημάδι :) έφευγαν και τα καμάρια μας για Αθήνα.. δεν θέλω να σχολιάσω όμως τον αγώνα, ντάξει?!?! ..λίγο το θελα να υστεριάσω βλέποντας τον Τσιρίλο?! ...με "μάλωσε" η αδερφή μου που έκανα σαν 3χρονο και έκατσα στα αυγά μου... ναι! εγώ! πέρασε ο Παυλάρας μου η καψούρα μου και δεν έτρεξα, έβγαλα αυτές τις θεοσκότεινες λόγω ήλιου φωτογραφίες...  ευτυχώς η μάνα μου σκέφτηκε πως θα θέλουν τα μικρά αυτόγραφο από τον Σάλπι και πήγαμε να του μιλήσουμε :) 

 ΠΑΟΚαρα ρε φίλε live την ημέρα που έφυγα από Σαλονίκη... αν αυτό δεν είναι σημάδι, τι είναι?!

..φύγαμε λοιπόν, αλλά δεν καταφέραμε να κάνουμε τη μαμά να μην κλάψει στο τέλος! Α ρε μάνα! :) Θέση ανετότατη, μια χαρά πτήση για Αθήνα, αλλά να θυμηθώ αν ξαναδώ την αεροσυνοδό που με άφησε χωρίς νερό να την στουκάρω! Παραπάνω από απαράδεκτο να αφήνουν 3 σειρές καθισμάτων χώρις να σερβίρουν κάτι... γιατί μαντάμ?! εμείς στο πηγάδι κατουρήσαμε?! ..ας το προσπεράσω, γιατί είπα εδώ στα ξένα να γίνω καλός άνθρωπος! Άσε που με αποζημείωσαν και με το παραπάνω τα φιλαράκια μου που μπήκαν σε τόσο κόπο να έρθουν στο αεροδρόμιο να με δουν για ούτε μισή ώρα.. Σας αγαπώ μούτρα μου :) 

...Η πτήση για Λονδίνο ήταν ωραίοτατη.. τα 3 λευκά κρασάκια και η ταινία τα έκαναν όλα πιο όμορφα άλλωστε.. so far, so good λοιπόν... ας κάναμε Θέε μου μια καλή αρχή και ας πάνε όλα όπως τα έχω σχεδιάσει...

Day... zero!

τόσο καιρό μετρούσα χαρούμενη τις μέρες που μου έμειναν... ε λοιπόν, δεν έμεινα καμία πλέον.... σε 2 ώρες ξεκινά το ταξίδι... σε λίγα λεπτά κλείνω το λαπτοπ και πάω αεροδρόμιο....

Παραδόξως, έχω την ίδια χαρά και ενθουσιασμό, ακόμη δεν με έχει καταβάλει η συγκίνηση και το άγχος... παραξενεύομαι που με χαιρετάνε με μάτια βουρκωμένα... μάλλον θα με πιάσει όταν απογειωθεί το αεροπλάνο...

...ήρθε η ώρα μηδέν για τη καινούρια μου ζωή... σας χαιρετώ και σε λίγο θα είμαι εδώ με νέες περιπέτειες... διεθνής πλέον ;)