..ορίστε λοιπόν που έκλεισα αισίως μια εβδομάδα εδώ.. δεν μπορώ να πω ότι πέρασε και άσχημα, πέρασε όμως περίεργα...
Ουσιαστικά η προσαρμογή δεν θα έπρεπε να είναι κάτι το τραγικό, καθώς μένω με φίλους, σε σχετικά οικείο περιβάλλον, δεν είναι και η πρώτη μου φορά εδώ άλλωστε... αλλά κάτι αργεί στην όλη διαδικασία... μέσα μου μάλλον... ή απλά με έχετε αγχώσει όλοι σας και έχω χάσει τον ύπνο μου! Δεν ξέρω πως στο καλό κατάφερα από την 3η μέρα εδώ να μην μπορώ να κοιμηθώ και να βρυκολακιάζω?! Εγώ ήμουν αυτό που χαιρόμουν που θα φύγω και κάποιοι με "κράζατε"...
Δεν έχει νόημα, αλλά δεν θα το σκεφτώ και πολύ :) εξάλλου όλα έχουν πάρει τον δρόμο τους... η χρεωστική μου από την HSBC είναι στην πόρτα μου, τα χαρτιά μου από το Job Centre θα ρθούν σε καμιά 10αριά μέρες... κουνιστό πήραμε... σπιτάκι έχουμε... την υγειά μας την έχουμε ως τώρα (φτου φτου!... ναι είπα θα πάω σε GP, μην τα λέμε πάλι :Ρ )... άρα τι σκάω?!
Χαμογελάστε, ανεβείτε λίγο εσείς εκεί πίσω γιατί "ρίχνετε" και εμάς εδώ πέρα... και όχι τίποτα.... δεν έχω βρει και κανά ουζερί να πνίξω τον καημό μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να δω τι θα πεις... :Ρ