Sleepless in London

..ένα ακόμη πρωινό ήρθε και εμένα με βρήκε ξάπλα στο κρεβάτι μου να σερφάρω και να χαζεύω άρθρα πάσας φύσεως και θεματολογίας (τι άκυρες βλακείες έχω διαβάσει, δεν φαντάζεσαι!)..

"είδες που ξημερώνει από τις 4 τώρα?" μου πε ο Δημήτρης.. αυτό θα φταίει σκέφτηκα, ας αλλάξω κρεβάτι να μην μπαίνει φως.. για να δούμε... και πάλι τζίφος! ..Ο Μορφέας αρνείται πεισματικά σαν κερατωμένος γκόμενος να με πάρει αγκαλιά και εγώ έχω κάνει κάτι κύκλους σαν κουλούρια Θεσσαλονίκης (α ρε τι θυμήθηκα!).. πάντως έχει την πλάκα του που αρχίζει να ξημερώνει από τις 4 και νυχτώνει 9... μεγάαααααααλες μέρες...

Δεν πιστεύω ότι στην αλλαγή αυτή οφείλεται η αϋπνια μου... ίσα ίσα θα έπρεπε να κοιμάμαι σαν βοδάκι.. να είναι το περιβάλλον? να είναι το άγχος του διαφορετικού και του καινούριου? να είναι η βαρεμάρα που με έχει πιάσει μέχρι να ξεκινήσω δουλειά? ..μπορεί όλα αυτά, μπορεί και τίποτα.. πάλι καλά που έχουμε 2 ώρες διαφορά με την Ελλάδα και εκεί κατά τις 4-5 (τοπική) εμφανίζονται τα πρώτα δείγματα επικοινωνίας στο Twitter μου... αλλιώς θα ΚαλημεροΝυχτιζόμουν μόνη μου :Ρ

Η αλήθεια είναι πως δεν νυστάζω, ξέρω όμως τι επιπτώσεις έχει η τόση έλλειψη ύπνου για τον οργανισμό μου και ζορίζομαι πολύ να κοιμηθώ... συνήθως καταφέρνω κάθε 3 μέρες να κοιμηθώ 3-4 ώρες... αλλά δε με νοίαζει ακόμη ιδιαίτερα...
το μόνο που με τρομάζει είναι οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια μου.. και το σοκολατένιο κέικ που δεν έχω καταδεχτεί ακόμη να φάω...