..Υακίνθεια 2011..

Στο ταξίδι μου στην Κρήτη είχα τη μοναδική ευκαιρία να παραβρεθώ στην ημέρα λήξης των φετινών Υακινθείων....

Υακίνθεια? ε? τι είναι αυτό? τρώγεται?... ένα θα σου πω... όχι μόνο τρώγεται, αλλά βλέπεται, ακούγεται και πίνεται άμα λάχει ;) Είναι ένα υπέροχο φεστιβάλ στα φανταστικά (όχι δεν υπερβάλω με αυτά τα επίθετα) Ανώγεια της Κρήτης και πίσω τους κρύβεται ο γνωστός σε όλους μας Λουδοβίκος που τιμά τον τόπο του με αυτό τον τρόπο εδώ και 14 χρόνια... 

"Ο ωραίος Υάκινθος παίζει στο δάσος και ρίχνει το δίσκο του όσο πιο μακριά μπορεί να ξεπεράσει το δάσκαλό του Απόλλωνα. Κι ο Θεός γοητευμένος από την ομορφιά του νεαρού ξεχνάει ολότελα το παιχνίδι. Ζηλεύει ο Ζέφυρος, κάνει το δίσκο να παρεκκλίνει απ' την τροχιά του κι ο Υάκινθος πέφτει νεκρός…" αναφέρει η ιστορία των μύθων αλλά και της αλήθειας της Ελλάδας.

Την ιστορία αυτή συμπληρώνει η ορθόδοξη παράδοση, γνωρίζοντας στον κόσμο πως το "98 μ.Χ. ο εικοσάχρονος Υάκινθος δέχεται πρόθυμα να μαρτυρήσει για την κοινή πίστη, για την αγάπη του στο Θεό... Κοινός γνώμονας, η Αγάπη".

Τα Υακίνθεια 2011 έχουν το διακριτικό τίτλο "Γιορτή των Αναμνήσεων" και ήταν αφιερωμένα στις αναμνήσεις και σε αυτούς που δεν είναι πλέον κοντά μας...Στον Ασφένταμο του Υάκινθου με μικρά ξύλινα μανταλάκια κρέμονται φωτογραφίες μιας άλλης εποχής που σε ταξιδεύουν νοσταλγικά...στις δύσκολες εποχές που περνάμε ίσως μια κλεφτή ματιά στο ένδοξο παρελθόν να είναι η λύση ή κομμάτι αυτής....

Γέλασα με την καρδιά μου όταν μπήκα στα μικρά σχολικά λεωφορεία που μας πήγαν από το παρκινγκ στον άγιο Υάκινθο περνώντας από τον σκοτεινό χωματόδρομο... "Συμμαθητές" μας ήταν 2 ζευγάρια 50χρονων Κρήτων που θυμήθηκαν την παιδική τους ηλικία στην διαδρομή όλο νάζι....Φτάσαμε! Με είσοδο το συμβολικό ποσό των 5 ευρώ μπαίνουμε μέσα.... ξεπροβάλουν γύρω στα 10 μικρά περιπτεράκια που είτε πουλάνε εκλεκτά τοπικά προϊόντα, είτε προσφέρουν απλόχερα στον κόσμο τις λιχουδιές τους.... 

Στο βάθος βρίσκεται το σαν από παραμύθι μικρό θεατράκι... καθόμαστε βιαστικά και περιμένουμε να δούμε την Κατερίνα Βρέντζου ως Μήδεια η συγκλονιστική παράσταση ξεκίνησε με ένα ποντιακό μοιρολόγι που με διαπέρασε ολόκληρη... ήταν όντως μια από τις καλύτερες "Μήδειες" που είχα δει..... Αμέσως μετά είχε σειρά η Ευανθία Ρεμπούτσικα με τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο... Ο κύριος Καλαντζόπουλος μας ενημέρωσε ότι η Ευανθία 4 μέρες πριν παραλίγο να χάσει το δάχτυλο του χεριού της αλλά ευτυχώς την γλύτωσε μόνο με ένα σπάσιμο... Δεν έπαιξε πολύ όπως ήταν λογικό όμως ακόμη και έτσι μας ταξίδεψε... "Φαντάσου πως παίζει όταν είναι καλά!" αναφωνούσαν όλοι... με κέρδισε εκείνη την Κυριακή.... Με το τέλος της συναυλίας προμηθευτήκαμε ένα υπέροχο καυτό κρητικό αφέψημα που ήταν ό,τι πρέπει για την ψυχρούλα που είχε...

Ένα μόνο με στενοχώρησε.... το φεστιβάλ αυτό που μου φαίνεται μοναδικό στο είδος του δεν είχε πάρει καμία επιχορήγηση και η μόνη χορηγία που είχε ήταν μόλις 5000 ευρώ...για αυτό προφανώς φέτος κράτησε μόλις 4 μέρες φέτος..... και όμως τα κατάφεραν...

Θα ξανάρθω... το υπόσχομαι....